-
1 tytułować
tytułować [tɨtuwɔvaʨ̑]I. vt1) ( nadawać tytuł)\tytułować coś etw betiteln, einer S. +dat einen Titel geben2) ( zwracać się)\tytułować kogoś kimś jdn mit [seinem] Titel anredenII. vr1) ( tytułować się wzajemnie) sich +akk gegenseitig mit Titeln anreden2) ( używać tytułu) einen Titel verwenden
См. также в других словарях:
tytułować — ndk IV, tytułowaćłuję, tytułowaćłujesz, tytułowaćłuj, tytułowaćował, tytułowaćowany 1. «zwracając się do kogoś wymieniać jego tytuł» Tytułować kogoś prezesem, radcą, profesorem. 2. rzad. «dawać nazwę, tytuł utworowi literackiemu, naukowemu,… … Słownik języka polskiego
nieprawnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wbrew obowiązującemu prawu, omijając prawo, nie na mocy prawa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprawnie udzielić kredytu, używać tytułu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tytułować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tytułowaćłuję, tytułowaćłuje, tytułowaćany {{/stl 8}}– zatytułować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać tytuł jakiemuś dziełu artystycznemu, naukowemu, publicystycznemu itd. lub jego częściom :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tytułować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tytułować siebie nawzajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tytułowali się w afektowany sposób. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nosić tytuł, używać tytułu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użyć — dk Xa, użyję, użyjesz, użyj, użył, użyty używać ndk I, użyćam, użyćasz, użyćają, użyćaj, użyćał, użyćany 1. «posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie; zużytkować» Nieumiejętnie czegoś używać. Używać czegoś do pracy, na co dzień,… … Słownik języka polskiego
